Βιογραφία
Ο George Negroponte γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Υόρκη. Γόνος εύπορης οικογένειας που εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1939 λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ήρθε σε επαφή με την τέχνη από νεαρή ηλικία. Η μητέρα του, Αικατερίνη Κουμάνταρου, εργαζόταν στο τμήμα Χαρακτικής και Σχεδίων του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης, ενώ ο πατέρας του, ο εφοπλιστής Δημήτριος Νεγρεπόντης περνούσε τις ελεύθερες ώρες του ζωγραφίζοντας. Σπούδασε ζωγραφική στο Yale University (1971-1975) με καθηγητές τους Bernard Chaet, William Bailey και Al Held. Το 1973 έλαβε την πρώτη του διάκριση, το Purchase Prize in Painting από το Skowhegan School of Painting & Sculpture στο Maine.
Από την αρχή της σταδιοδρομίας του στα μέσα της δεκαετίας του 1970 στράφηκε στην αφαίρεση. Ιδιαίτερη επιρροή άσκησε στον Negroponte η διαχείριση του χρώματος στα έργα των Βενετών ζωγράφων και του Pierre Bonnard, αλλά και ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός, ειδικά των Mark Rothko και Theodoros Stamos, όπως φανερώνουν οι χειρονομιακές πινελιές των πρώτων, έντονα χρωματισμένων και ατμοσφαιρικών καμβάδων του.
Έργα του εκτέθηκαν για πρώτη φορά το 1977 στο Drawing Center της Νέας Υόρκης. Η συνεργασία του Negroponte με το Drawing Center θα συνεχιστεί και τις επόμενες δεκαετίες: το διάστημα 1982-1984 θα αναλάβει την επιμέλεια εκθέσεων, το 1989 θα γίνει μέλος του διοικητικού συμβουλίου, για να προαχθεί τελικά σε πρόεδρο του Ιδρύματος το διάστημα 2002-2007. Υπήρξε επίσης μέλος καλλιτεχνικών επιτροπών του New York State Council of the Arts (1985-1994), από το οποίο βραβεύτηκε το 1988 με το Individual Artists Award. Εντωμεταξύ ανέπτυξε έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα. Έργα του παρουσιάστηκαν μεταξύ άλλων στη Galleria d’ Arte Moderna (Βενετία, 1983), στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Νέα Υόρκη, 1984), στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη, 1987), στη Leo Castelli Gallery (Νέα Υόρκη, 1988), στο Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή (Άνδρος, 1991), στη Υale University Art Gallery (Κονέκτικατ, 1993), στην Edobori Gallery (Οζάκα, Ιαπωνία, 1994), στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη, 2000) και στην Kouros Gallery (Νέα Υόρκη, 2007). Ατομικά εξέθεσε μεταξύ άλλων στη Νέα Υόρκη στις γκαλερί Brooke Alexander, Inc. (1981, 1983, 1985), John Good (1987, 1988) και Jason McCoy, Inc. (1990, 1991, 1995, 1996, 1998, 2003, 2005). Παράλληλα, δίδαξε στις School of Visual Arts (Νέα Υόρκη, 1986-1987), New York Studio School (1990-1999), Parsons School of Design (Νέα Υόρκη, 1996-1999) και ως λέκτορας εικαστικών τεχνών στο Princeton University (1999-2000).
Η εγκατάστασή του στη Στοκχόλμη το 2007 σηματοδοτεί την αφετηρία μιας νέας δημιουργικής περιόδου. Εγκαταλείπει τον καμβά και το τελάρο και δουλεύει με χαρτί, το οποίο σκίζει σε κομμάτια, ανασυνθέτοντας έπειτα διάφορα τμήματά του. Επηρεασμένος από το σουηδικό design αντικαθιστά σύντομα το χαρτί με ξύλο, κομμένο με τρόπο ώστε να είναι εμφανείς οι δακτύλιοι του κορμού, εισάγοντας έτσι το στοιχείο του χρόνου στις συνθέσεις. Στα ξύλινα πάνελ, που ήταν προορισμένα να παρουσιάζονται ως δίπτυχα, εφαρμόζει κομμάτια χαρτιού, ταπετσαρίας, λινοτάπητα και πλαστικού, προκαλώντας πολλαπλούς συσχετισμούς ανάμεσα στις χρωματιστές φόρμες, τα μοτίβα, τις υφές και την (ενίοτε χρωματισμένη) ξύλινη επιφάνεια.
Το 2012 επιστρέφει στη Νέα Υόρκη και εγκαθίσταται στο Springs του East Hampton. Έκτοτε, δημιουργεί έργα μικτής τεχνικής χρησιμοποιώντας κοινές βαφές χρωματοπωλείου, χαρτόνι, σπρέι, στόκο, γκέσο, ταπετσαρία, διάφορες ετικέτες, άλλα έτοιμα υλικά καθώς και αντικείμενα που βρίσκει στους περιπάτους του στα κοντινά δάση. Το 2018 θα επεξεργαστεί εκ νέου έργα σε χαρτί, αυτή τη φορά σε συνεργασία με τη σύζυγό του, την εικαστικό Virna Hinnemo. Πλέον, επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τη σχέση των αντικειμένων με την επιφάνεια έκθεσης, καθώς οι συνθέσεις του ενδέχεται να καρφώνονται απευθείας στον τοίχο ή να περιλαμβάνουν όγκους που εξέχουν από αυτόν σε διάφορες διατάξεις.
Η εκθεσιακή του παρουσία παρέμεινε αμείωτη με ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα (Skoufa Gallery, 2010) και τη Νέα Υόρκη (Kouros Gallery, 2010, 2011, Ille Arts, 2015, Anita Rogers Gallery, 2016, 2019), καθώς και με συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στη Σουηδία, στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ. Έργα του βρίσκονται σε σημαντικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, κ.α.
Ξένια Γιαννούλη
Ιστορικός Τέχνης