Η Χρύσα Βαρδέα-Μαυρομιχάλη, γνωστή απλά ως Χρύσα, χρησιμοποίησε νέον και βιομηχανικά υλικά για να διερευνήσει τα σημεία, τη γλώσσα και τον χώρο. Η ενασχόλησή της με την αλφάβητο — ελληνική και όχι μόνο — μπορεί να διαβαστεί ως μία εννοιολογική αρχαιολογία. Τα έργα της παραπέμπουν σε μια ανασκαφή συμβόλων, σαν να ανασύρει το νόημα από ιερά κείμενα χαραγμένα σε αρχαίους πέτρινους ναούς, ξαναγραμμένα πλέον με λαμπερές, αστικές μορφές.