Ο Πήτερ Βούλκος στέκεται ως προμηθεϊκή μορφή, επαναπροσδιορίζοντας το αγγείο — κεντρικό στοιχείο της ελληνικής αρχαιότητας — ως πεδίο φυσικής σύγκρουσης. Τα κεραμικά του ξεσπούν με χειρονομιακή ένταση, διαλύοντας την κλασική φόρμα ενώ τιμούν τη ζωτική της σημασία. Ως ένας σύγχρονος Διονυσιακός κεραμέας, ο Βούλκος επαναδιεκδικεί τον ελληνικό αμφορέα ως ένα σύμβολο ζωτικού χάους.