Ο Γουίλιαμ Μπαζιώτης επικαλέστηκε τον μύθο όχι μέσα από την αφήγηση αλλά μέσω της ατμόσφαιρας. Οι βιομορφικοί, σουρεαλιστικοί πίνακές του θυμίζουν συχνά ονειρικές τοιχογραφίες. Η παρουσία μορφών που παραπέμπουν σε θαλάσσια πλάσματα, μάσκες ή μάτια υποδηλώνει μια υποβρύχια μυθολογία, που παραλληλίζεται με τα αρχαία μυστηριακά λατρευτικά τελετουργικά ή τα βυθισμένα κυκλαδικά ειδώλια.