Ο Δημήτρης Χατζής εργάστηκε με ένα γλυπτικό λεξιλόγιο που φαίνεται να αποστάζει τη μεγαλοπρέπεια και την τραγικότητα των κλασικών μύθων. Τα αφηρημένα χάλκινα μνημεία του, συχνά κατόπιν αναθέσεων για δημόσιους χώρους, αντηχούν τη θρυμματισμένη μεγαλοπρέπεια των αρχαίων ερειπίων — μνημεία μισοχαμένα στον χρόνο, αλλά ακόμη φορτισμένα με δύναμη στη χειρονομία και την κλίμακα.